Ik weet niet hoe een ander onderstaand bericht van SN oppakt, maar toen ik het had gelezen stonden mijn “stekels” zo strak als een snaar…….INZET OP IERS ZEEBAARSMODEL
zaterdag, 12 november 2011
De zeebaars is een hele belangrijke vissoort voor de zoute sportvisserij. Om recht te doen aan die status, opteert Sportvisserij Nederland voor een variant op het Ierse zeebaarsbeheerplan. Hierin staat de zeebaars centraal voor de sportvisserij en is nog slechts ruimte voor een kleinschalige, duurzame beroepsvisserij.
De zeebaars speelt een steeds grotere rol binnen de Nederlandse kustvisserij (Joran Bal)
De sportvisserij op zeebaars in ons land is booming. Veel sportvissers zijn in de ban van deze magnifieke en sterke vis en specialiseren zich steeds meer en verder in deze visserij. Hiermee volgt Nederland de trend die zichtbaar is in onder meer Ierland. Daar komen sportvissers van heinde en verre naar toe om op zeebaars te vissen.
Deze tak van hengelsport vertegenwoordigt een economische waarde voor de Ierse toeristische sector van minimaal 8 miljoen euro. Een bedrag dat samen met het economisch belang van de hengelsportsector nog hoger uitvalt en ieder jaar groter wordt. Ter vergelijking: in Engeland en Wales bedraagt de waarde van de commerciële aanvoer van de zeebaars als consumptievis slechts zo’n 3,5 miljoen euro.
Succesverhaal
Dit succesverhaal uit Ierland is niet zomaar tot stand gekomen. Pas nadat de beroepsmatige visserij op zeebaars de Ierse bestanden in de jaren ’80 zover had uitgeput dat de aan de zeebaarsvisserij verbonden bedrijvigheid langs de kust terugliep, werden er in 1990 maatregelen genomen door de overheid. Er kwam een commercieel aanvoerverbod en werd een zogenaamde ‘baglimit’ van twee zeebaarzen (voor eigen consumptie) per dag ingesteld voor sportvissers.
Sindsdien heeft de zeebaarsstand in Ierse wateren zich hersteld en floreert de sportvisserij op zeebaars – en de daaraan verbonden economische sectoren – nu weer volop.
Beheerplan
Het Ierse zeebaarsbeheerplan fungeert als voorbeeld van hoe Sportvisserij Nederland de zeebaarsvisserij in ons land – die in 2006, toen de ‘zeebaarsbom’ nog los moest barsten, al een economische waarde van bijna 16 miljoen euro vertegenwoordigde – vorm wil gaan geven. In aanvulling op dit model zou er in Nederland nog ruimte zijn voor het behoud van een kleinschalige, duurzame, commerciële visserij. Dit om de aanvoer van deze vissoort naar de horeca niet in handen van de illegale handel te drijven.
Voor de gespecialiseerde boomkorvisserij op zeebaars is in dit scenario echter geen plaats meer. Het voorstel om een variant van het Ierse zeebaarsplan in ons land te introduceren, zal in de komende periode onder de aandacht worden gebracht van beleidsmakers en de politiek.Bron: Hét Visblad
Bij het plakken, knippen en plaatsen als quote in het forum worden(helaas) geen foto’s/afbeeldingen uit de SN-bericht meegenomen, vandaar dat ik hierbij de tekst/wetgeving van de waarschuwingsborden weergeef, zoals die in Ierland voor de sportvisser geldt:
“BASS ARE PROTECTED BY LAW
Daily Bag Limit 2 Bass per Angler
Size Limit is 40 cm (15.75”)
Closed season 15 May tot 15 June”
Met als onderschrift van SN:
“ In Ierland is de zeebaars al jaren - en met succes - exclusief voor de sportvisserij”
Mijn bedenkingen:
1. Dat de beroepsvisserij met boomkor, flyshoot, twinrig etc. op zeebaars met effectieve regels aan banden wordt gelegd, prima ! Want zij slaan vernietigend toe op de paai- , trek- en overwinteringsplaatsen. Een gesloten tijd en plaats is daarom zeer terecht. Juist aan de Engelse Zuidkust, Franse en Ierse kust en het Kanaal. In de Noordzee zelf vindt deze vorm van beroepsvisserij nauwelijks plaats. De zogenaamd recreatieve nettenvisserij ( in die landen op zeebaars nog steeds heel gebruikelijk) is / wordt in Nederland al aan banden gelegd.
2. Dat de minimummaat voor iedereen en maaswijdte van netten voor de beroepsvisserij omhoog moet: prima! Ook jonge zeebaars moet eerst de kans krijgen om aan de paai mee te doen. Over de kwalijke toestand van omvang en gevolgen door de staandwantvisserij in de Noordzee wordt door SN in dit artikel niet gerept. Waarbij de indruk ontstaat, dat deze vorm van visserij onder de huidige omstandigheden en omvang nog steeds als “duurzaam” wordt gezien. Zijn we de succesfoto’s van deze visserij, waarbij de beroepsvissers tot hun knieën in de scholenbaarsjes staan, dan al weer vergeten?
3. De komende periode wordt door SN besteed om “een variant van Ierland” onder de aandacht van de beleidsmakers en politiek te brengen……. Maar welke “exclusieve” beperkingen heeft SN nu eigenlijk voor de ons, de sportvisser, in gedachte? ….Zou het dan niet democratisch, helder en transparant zijn haar eigen achterban fatsoenlijk te informeren / voorstellen te doen zodat we op zijn minst vooraf weten welke variant aan beperkingen SN voorstaat?
4. In het recente verleden werd o.a. verondersteld, dat er meerdere Noordzee bestanden zouden kunnen zijn met “eigen” paaiplaatsen. Er zou onderzoek naar worden gedaan. Wat zijn de resultaten daarvan eigenlijk? Welke (nadelige) invloed heeft de duurzaam geachte sportvisserij daarop? De wel bekende paaigronden liggen voor ons te ver weg, bovendien val je daar dan gewoon onder de beperkende regelgeving van die landen. Of sportvisserij nu duurzaam is en/of van invloed of niet, wij bloeien zonder duidelijkheid, slag of stoot mee met de beroepsvisserij.
5. Gezien de zeebaarsvangst van het duurzaam vissende handlijnberoeps en de sportvissers onder ons (zie o.a. de geregeld hoge scores van specialisten bij onze wedstrijden) kun je je afvragen: Is de zeebaars in de Noordzee, naast de normale natuurlijke schommelingen, nu wel zo erg in achteruitgang ? Wat is er mis mee als de gemiddelde bootvisser onder de huidige omstandigheden eens het geluk hebt een klus zeebaars voor de pan te vangen?? Ik ben benieuwd welke “varianten” SN bijvoorbeeld voor ons in petto heeft wat betreft de daadwerkelijke schaarste aan tong en kabeljouw….