Pulsvisserij veroorzaakt geen schade

Dit staat te lezen op de website van De Telegraaf. De krant verwijst naar een doctoraatsstudie van de Rijksuniversiteit van Gent in verband met de GARNALENpuls. Zoals gebruikelijk hebben ze een klokje gehoord, maar weten ze de klepel totaal niet hangen en wordt er een tendentieus stuk in de krant neergepoot die de puls vrij pleit van alle zonden. Minuutje, zo eenvoudig is het niet! De krant scheert hier de garnalenpuls en de tongpuls over de zelfde kam en het zou me niet verbazen dat met name de Nederlandse politiek dat ook zal doen om de tongpuls te rehabiliteren na de krakende nederlaag in het Europese parlement. Er zijn echter gigantische verschillen tussen beide technieken. De tong- of kramppuls is een elektrische visserijmethode, die zoals de naam het zegt, een kramp veroorzaakt bij de vis waardoor deze van de bodem opveert en in het net terecht komt. Deze techniek maakt gebruik van wisselspanning bij 60 volt per meter en mag maximaal 8 kW vermogen hebben. De garnaalpuls heeft een maximaal vermogen van maximaal 1 kW en werkt op gelijkspanning. De tongpuls en de garnaalpuls zijn dus 2 totaal verschillende technieken die je niet met elkaar kan vergelijken. Als je dat wel doet, ben je onwetend of… te kwader trouw.

Dat laatste veronderstellen is niet eens zo ver gezocht. Nederland heeft de boel de laatste jaren behoorlijk op flessen getrokken als het over de pulstechniek gaat. Tot en met 2016 was er van onderzoek, zoals dat bij “onderzoeksprojecten” waarvoor de ontheffing is verleend de bedoeling is, bijna geen sprake. Dat heeft een onderzoek van de NOS aangetoond. Het was gewoon een verdienmodel en het onderzoek was de kapstok om heel die maskerade aan op te hangen. De verwante Vlaamse vloot heeft heel de periode op de traditionele manier verder gewerkt en die zijn er ook nog… Een maskerade die er voor gezorgd heeft dat ICES-vak IVc, zeg maar de zuidelijke Noordzee, compleet kapot is gevist. Alle vis is opgeschept en/of verjaagd. De vissers horen het liever niet, maar hun eigen cijfers tonen aan dat het compleet aan het fout gaan is. Als je op 1 jaar tijd (2017 t.o. 2016) 10.000 ton minder schol en tong aanlandt, terwijl de visserijinspanning zeker niet afgenomen is, dan schort er iets. Toch? Waarom is er minder schol aangeland? Als je de scholvissers, die voornamelijk in de noord vissen, op puls zet, zijn dat dezelfde week geen scholvissers meer, maar tongvissers in de zuid. De puls is voor de scholvisserij minder efficiënt dan de klassieke methode. Als deze visserijen dan afnemen ten voordele van de tongvisserij waarbij de puls bijzonder effectief is én die visserij dan ook nog eens in een relatief klein stukje van de zee bedreven wordt, dan is het niet zo moeilijk om de ramp te zien aankomen. Ook de bewering van o.a. ondergetekende dat de puls mogelijk de grote rondvis verjaagt om een of andere reden, won afgelopen week weer aan geloofwaardigheid dankzij de schol! Jawel, de schol. Sportvissers die tijdens het scholvissen bij de banken voor Nieuwpoort en de Panne, een gebied waar tot voor enkele jaren aan de hengel fantastische scholvangsten gedaan konden worden, geloofden hun eigen ogen haast niet toen er op enkele honderden meter van hun boot een vissend (klein) pulskorvaartuig passeerde. Schollen kwamen gedesoriënteerd en schijnbaar opgejaagd aan de oppervlakte zwemmen, om na enkele minuten weer naar de bodem te verdwijnen. Dit bizarre fenomeen herhaalde zich élke keer een pulser hen passeerde. Op onderstaand telefoonfilmpje is te zien hoe de schol vlak onder de oppervlakte “een baantje trekt”.

“Het zijn kleine, onschuldige schokjes, meer niet”, dat is wat ons voorgehouden wordt door de belangenbehartigers van de vissers. Ofwel zijn het helemaal geen kleine en al zeker geen onschuldige schokjes, ofwel wordt de boel op zee weer maar eens belazerd en is het enkel op de kade in de demobak “onschuldig”. Een ding is zeker: dit gedrag is niet normaal voor een schol en de relatie met de puls is voor de hand liggend. Als een schol, honderden meters van de puls verwijderd, compleet van slag raakt door deze techniek, is het niet denkbeeldig dat ook grotere rondvis daar last van heeft. Het haaien en roggenverhaal waaruit blijkt dat die er geen last van ondervinden, schijnt wel te kloppen, dat stellen we zelf de laatste jaren ook meer en meer vast op zee. Dat heb ik in mijn stukjes ook van meet af aan aangegeven. Gaan de vissen er aan dood, nee, waarschijnlijk niet. Veroorzaakt het stress en ongemak? Zo te zien wel en dat zou wel eens dé reden kunnen zijn dat alles uit onze regio aan het vertrekken is. De zuidelijke Noordzee is voor de vis een plek geworden waar het niet aangenaam om leven meer is. Het kan gewoonweg geen toeval zijn dat alle kleinschalige beroepsvissers en sportvissers rond de zuidelijke Noordzee hun vangsten de laatste jaren in elkaar zien storten, omgekeerd evenredig aan de opschaling van de tongpuls, zonder dat er een verband is. Geheel of gedeeltelijk, dat kan allemaal, maar het heeft er mee te maken, kan niet anders.